Toen Ingrid vier jaar oud was, wilde zij kunstenaar worden. Niet verwonderlijk want zowel haar opa als haar vader schilderde. Nog steeds bij het ruiken van terpentijn en lijnolie komen de herinneringen boven en de zin om te gaan schilderen. Toch toen zij ging afstuderen in 1985 koos zij niet voor olieverf maar voor de aquareltechniek. De techniek waarin zij de laatste jaren weer veelal mee aan het werk is.

In de loop van de jaren heeft zij heel wat onderwerpen en technieken uitgediept en na wat omzwervingen is zij sinds 2013 weer begonnen met aquarelleren en heeft zij zich met name toegelegd op het aquarelleren op doek. Hiermee won zij twee eerste prijzen. Zowel gekozen door het publiek als door de vakjury op ‘het kunstplein’ in de Keukenhof.

Haar inspiratie voor haar schilderijen krijgt zij voornamelijk in de stad, haventjes en in de natuur. Haar uitdaging is zich te confronteren met ‘veel’. Veel mensen, veel fietsen, auto’s en boten. Waar mensen zijn geweest laten ze altijd een spoor of sfeer achter. Dat is wat haar enorm boeit. Met kleur en toets legt zij dit vast op een impressionistische wijze. Soms schildert ze in olieverf of acryl, maar het meest maakt ze gebruik van de aquareltechniek. De kleuren die in elkaar lopen en af en toe er weer eens stevig ingezet worden maakt het aquarelleren heel bijzonder voor haar. Als het onderwerp het enigszins toelaat is zij plein-air aan het schilderen, want het is enorm inspirerend om midden in het onderwerp te staan. Dan pas proef je de sfeer ten volle en dat neem je mee in de uitvoering van je werk.